نمونه سوالات درسی

بن:

بن یا ریشه را جزء ثابت فعل گویند که در شش صیغه ی دستور زبان فارسی به صورت ثابت تکرار می شود و اصلاً تغییری نمی کند.

انواع بن در دستور زبان فارسی:
1) بن ماضی
2) بن مضارع

بن ماضی:

بن ماضی، مصدر بدون (ن) است که برای ساختن افعال ماضی از بن ماضی استفاده می شود.

مثال:«آرمیدن ----> آرمید»

بن مضارع:

بن مضارع، حالت امری هر بن ماضی یا به عبارت دیگر فعل امر بدون (ب) است که تمام افعال مضارع از بن مضارع تشکیل می شود.

مثال:« تاختن ----> بتاز ----> تاز »

یادآوری:
مصدر چیست: ریشه ی تمام فعل هارا مصدر تشکیل می دهد؛ پس مصدر فعل نیست و زمان مشخصی هم ندارد؛ هر بن از مصدر درست می شود.